RUIMTELIJK WERK

Beeldhouwen is waar ik vandaan kom. Vanaf pakweg 1980 tot ongeveer 2000 heb ik vooral gewerkt met marmer, Belgische en Ierse hardsteen en andere, voornamelijk middelharde steensoorten. Helaas ben ik daarbij niet altijd even vriendelijk voor mijn longetjes geweest, maar je bent jong en sterk en wie doet je wat. Inmiddels weet ik dat God niet meteen straft, maar daar rustig de tijd voor neemt.

Desalniettemin was hakken (officieel heet dat kappen) in steen het lekkerste wat er bestaat. Ik deed weinig met machines en werkte vooral met vuistjes, kloppers en allerlei soorten beitels. Doordat je ritmisch werkt, ontstaat er iets in je hoofd dat het beste met meditatie vergeleken kan worden. Toen ik jaren later begon met meditatie dacht ik meteen: hé, dit ken ik.

De stenen die ik gebruikte kwamen vaak uit oude gebouwen die gesloopt werden. Als ik zag dat er ergens iets gesloopt ging worden, was ik er meestal als de kippen bij om te kijken of er ook mooie stenen werden weggegooid. Eenmaal heeft mijn trouwring mijn vinger gered, toen een groot stuk steen boven mijn macht begon te schuiven en de punt ervan heel langzaam mijn ring begon plat te drukken. Ik heb mijn hand weg weten te trekken en heb in de buurt bij een vriend mijn ringvinger met ring tussen de bankschroef gezet, waarmee ik hem weer enigszins zijn oorspronkelijke vorm heb teruggegeven en mijn vinger uit de beknelling van een plat geknepen ring heb bevrijd. Geen blijvend letsel, maar de ring is altijd en beetje vierkant gebleven, als herinnering aan mijn soms toch wat hachelijke steenreddingsacties.